“ခ်စ္သလား”
“အဟိခိ”
ခ်စ္သလားဆိုတာက စာနဲ႔ ခ်က္တာ။ အဟိခိ ဆိုတာက အျပင္မွာ ဆတ္စလူးထၿပီး ပါးစပ္ေပါက္ က လွ်ံထြက္လာတဲ့ ဆတ္စလူးသံ။
ငတိမေလးက စာျပန္႐ိုက္ေနတယ္။ ရည္းစားလက္မဲ့ျဖစ္က တည္းက ကညဳေနတာ ၾကာေပါ့။
ဟိုလူ႔ ရႏိုးႏိုး ဒီလူ႔ရႏိုးႏိုးနဲ႔ ပတ္ဖြန္ေနရာကေန ဒီဟာမေလး က်ေတာ့ မအူမလည္ေလး၊ ကိုယ္ကလည္း မလည္႐ႈပ္ဆိုေတာ့ ကြက္တိေပါ့။
အသက္ကလည္း ခ်ာတိတ္မက ၂ဝ ေပ်ာ့ေပ်ာ့။ ကိုယ္ေတြကလည္း ခုထိ ႏုတုန္း ပ်ဳိတုန္းေက်ာင္း တက္တုန္းေလ။
ရြယ္တူေတြက အလုပ္ေတြဝင္ ဆရာေတြျပန္ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုေပ မယ့္ လုပ္ငန္း experience ကထင္သေလာက္ မရွိၾကဘူး။ ကိုယ္ေတြက် ေက်ာင္းမွာခ်ည္းပဲ အေတြ႕အႀကံဳ experience က ၇ ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ အလုပ္ဝင္ရင္ မ်က္ႏွာပန္း လွလိုက္မယ့္ ျဖစ္ ခ်င္း။
“အဟိ”
အခုလဲ ရည္းစားတစ္ေယာက္ ရလုဆဲဆဲ … ဘဝက ေက်နပ္ စရာေတြ အျပည့္ အဟက္။
“ဟုတ္ ကိုႀကီး”
“ဟယ္ ခ်စ္ ခ်စ္တယ္လား”
“ဟုတ္”
“အျပင္က မ်က္ခြက္ျမင္ၿပီး စိတ္မေျပာင္းရဘူးေနာ္”
“ကိုႀကီးက သမီးခ်စ္တာကို မယံုတာလား”
“အာမဟုတ္ …”
“နက္ျဖန္ ေတြ႕မယ္”
“ဟယ္”နိပ္ပဟ … တကယ္လဲေတြ႕ ေကာ ဘယ္ကဘယ္လို စေျပာရမယ္မွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ဖြန္ေၾကာင္တုန္းကသာ လွ်ာ႐ိုးမရွိ၊ မ်က္ႏွာ႐ူးႀကီးတမနဲ႔ လွိမ့္ပစ္ခဲ့တဲ့ ေတာ္ကီေတြ အခုက် တူတူေရဝါး ျဖစ္ကုန္ၿပီ။
“ဘယ္ … ဘယ္ကိုသြားရမလဲ ဟင္ အခုက”
“သင္တန္း”
“ေၾသာ္”
စကားသံက တိတ္သြားျပန္ ေရာ။
“ဟိိုေလ facebook မွာ RS တင္ၾကမလား အဟိခိ …”
အရင္တစ္ေယာက္နဲ႔ က လည္း တင္ခဲ႔တာကိုး။ အခုက် relationship မွာ single ဆိုတာႀကီးကိုက ရည္းစားမဲ့ ေယာက်ာ္းေရ နည္းငါးလို၊ ပါစင္ဂ်ာမရတဲ့ ဆိုက္ကားလို၊ အေျခာက္မရဲ႕ ဘယာစီယာလို ဟာတာတာနဲ႔ ဘက္ပဲ့လြန္းတယ္ မဟုတ္ဘူး လား။
“မရပါဘူး”
“အု”
ငတိမက သူ႔လက္ ဘုတိုေလးငါးေခ်ာင္းနဲ႔ ကာျပၿပီး ျငင္းတယ္။
“အေကာင့္ထဲမွာ အမ်ဳိးေတြရွိတယ္”
“ေၾသာ္ ”
က်ဳပ္ကလဲ လ်င္တယ္။ ေဘးခ်င္းယွဥ္ေလွ်ာက္ ေနတာဆိုေတာ့ သူလက္ျပန္အခ် အဲ့ဒီ ဘုတိုေလးငါးေခ်ာင္းကို က်ဳပ္လက္ၾကမ္း ၾကမ္း ျပားျပားႀကီးနဲ႔ ဖတ္ခနဲငံုၿပီး ကိုင္လိုက္တယ္။
“ဟာ … ကိုႀကီး ဘာလုပ္ တာလဲ၊ လႊတ္ဗ်ာ … လႊတ္ေပး”
အေၾကာက္အကန္ကို ႐ုန္းထြက္သြားတာ။
“ညည္းနဲ႔ငါနဲ႔က ရည္းစားေတြေနာ္ ကေလးမ”
“ဒီလမ္းထဲမွာ အမ်ဳိးေတြရွိ တယ္”
ေတာက္ …
လာျပန္ၿပီ ဒီေသာက္ အမ်ဳိး ေတြ။
“ကဲေျပာ … ဘယ္တိုက္လဲ ဘယ္အခန္း လဲ”
“အေပၚဘေလာက္””ေၾသာ္ … အေပၚဘေလာက္ မွာေနတဲ႔ နင့္အမ်ဳိးေတြက အလယ္ဘေလာက္ကို ေက်ာ္ၿပီး ေအာက္ဘေလာက္မွာ နင္နဲ႔ငါ လက္ကိုင္တာကို လွမ္းျမင္မယ္ ေပါ့။ ေၾသာ္ … ေအး …”
တိုက္ေခါင္မိုးေပၚတက္ၿပီး
စႏိုက္ပါနဲ႔ လွမ္းခ်ိန္ထား ရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့ ေလ။
“ေျပာမရဘူးေလ ကိုႀကီးရဲ႕
သြားရင္းလာရင္း ဘြားခနဲ ပက္ပင္းတိုးရင္ မီးပဲအဆူခံရမွာဗ်”
ငတိမ ၾကည့္ရတာလည္း တကယ္ေၾကာက္ေနတဲ့ပံု။ မ်က္ရည္ေလးဝဲလို႔။
“ဟူး … ကဲေျပာ … ဒါဆို
ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဘယ္လိုႏွစ္ပါးသြား ၾကမလဲ”
“ဆိုင္းလန္႔တြဲမွာေလ”
“ဟမ္ ဘာႀကီး …”
“ကိုႀကီးကလည္း ပိန္းပါ့။
silent ဆိုတာက ဘယ္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးဘဲ တိတ္တိ္တ္ပုန္းတြဲတာ ”
“ဟယ္ ကီပင္လိုေပါ့ … ေၾသာ္” တိတ္တိတ္ပုန္းမယားတို႔ တိတ္တိတ္ပုန္းလင္တို႔ပဲ ၾကားဖူးပါတယ္။
သူတို႔ေခတ္က်မွ တိတ္တိတ္ပုန္းရည္းစားတဲ့။ တိတ္တိတ္ပုန္း ႀကိဳက္၊ တိတ္တိတ္ပုန္းတြဲ၊ တိတ္တိတ္ပုန္း ျပႆနာတက္လည္း တိတ္တိတ္ပုန္း အသည္းကြဲ႐ံုပဲ ႐ုပ္မပ်က္ေတာ့ဘူး။
အလဲ႔ … နိပ္ဟ။
“ငါမွ silent မတြဲဖူးတာ”
“မီးသင္ေပးမယ္ေလ မီးကsilent ပဲဲတြဲတာ ကိုႀကီး အရင္က ရည္းစား ၂၃ ဆက္စလံုး silent ပဲ”
“၂၃ ေယာက္လို႔ ေျပာစမ္းပါ ဟယ္”
“ကိုႀကီးက ၂၄ ဆက္ေျမာက္ ရည္းစား …”
“အုမ္”
“ေဖေဖက မွာထားတယ္ေလ ဘာသံညာသံ မၾကားခ်င္ဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဘာအသံမွ မထြက္ ေအာင္ silent ပဲဲထားတာ ဟီဟီဟီ …”
“ဟင္ … ေၾသာ္”
သမီး အလိမၼာေလး။
“ကဲ ဟုတ္ပါၿပီ … အဲ့ဒီစိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္ ဆိုတာႀကီးတြဲ ပါၿပီတဲ႔”
“ဆိုင္းလန္႔ ပါ”
“ငါကဘာေတြ လုိက္နာရမွာ လဲ”
“နာမည္ကိုက silent ေလ၊ ဘာအသံမွ မထြက္တာ အ ေကာင္းဆံုးပဲ”
“ဟယ္ … စကားမေျပာရေတာ့ ဘူးလား”
“လူလစ္ရင္ ေျပာေပါ့”
“ေၾသာ္”
“ဘယ္လိုမွ မေအာက္ေမ့နဲ႔ ေနာ္ ကိုႀကီး ကိုႀကီးက ခုမွ silent စတြဲမွာဆိုေတာ့ silent သက္ႏုေသးတယ္ေလ”
“ေၾသာ္ အင္းေပါ့”
“မီးဆရာလုပ္တာ မဟုတ္ဘူး ေနာ္ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေလးေတြ ေျပာျပခ်င္လို႔”
“ေျပာၾကည့္”
“လမ္းထဲမွာ လက္ကိုင္လို႔ မရတာေတာ့ ကိုႀကီး သိၿပီးသား ပါ”
“ေအး သိတယ္ ၿပီးေတာ့ေကာ …”
“လူစည္တဲ့ ေနရာေတြဆို ကိုႀကီးက အေရွ႕က ေလွ်ာက္ မီးက မသိမသာအေနာက္က လိုက္မယ္”
“ဟယ္ ဘာျဖစ္လို႔ ”
“လူအုပ္ထဲ အမ်ဳိးတစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိေနရင္ မီး ေသၿပီေလ”
ေပါလိုက္တဲ့ အမ်ဳိး … လက္ညိႇဳးထိုးမလြဲကို ရွိေနေတာ့တာပဲ။
“နင္အေရွ႕က ေလွ်ာက္ေတာ့ ပိုမေကာင္းဘူးလား။ နင့္ကိုတျခားအေကာင္ေတြ စတာေနာက္တာ ဆို ငါျမင္ေနေတာ့ နည္းနည္း ဟန္႔လို႔ရတာေပါ့”
“အာ … မရဘူး ကိုႀကီး မရဘူး။ အမ်ဳိး တစ္ေယာက္ေယာက္က ေတြ႕သြားၿပီး …”
လာျပန္ၿပီ ဒီေသာက္မ်ဳိး။ … “မီး ေနာက္က ဘယ္ကေလ ကေခ်ေကာင္ ပါလာတာလဲဆို မီးေသၿပီ”
“အုမ္”
“ေနာက္ၿပီး ဒီဖိနပ္ေတြ စီးလို႔ မရဘူး ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္တစ္ရံဝယ္စီးလိုက္”
“ဟင္ ဘာဘာဆိုင္ …”
“အိမ္က ဖုန္းဆက္ရင္ ေျခသံက ႏွစ္ထပ္ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္ဆို အသံမထြက္ဘူး ေလ”
“ေၾသာ္ ေအးေအးေအး … ေအးဟုတ္ၿပီ ေအးေပါ့ ေအး … အိမ္း silent ေပကိုး ေအးေအး”
က်ဳပ္၏ ပံုကို ႐ူပါ မိတ္ေဆြ … silent ရည္းစားနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ silent ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာအျပည့္ ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္ ေမာ္ဒန္စိမ္းေရာင္ကို ကေလးလိုလို ေခြးလိုလို စြပ္ထားတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ က်ဳပ္ကဝါး တစ္႐ိုက္စာေလာက္ ခြာေလွ်ာက္ ရမွာေလ။ အဲ့သည္ေတာ့ သူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ ျမင္ေနဖို႔လို တယ္။
လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္မွာ ဆိုင္ကယ္က ျဖဳတ္ထားတဲ့ ဘက္မွန္ ႏွစ္ ေခ်ာင္းကို အဝတ္နဲ႔ တြဲပတ္ ထားတယ္။
မျဖစ္မေန ေျပာစရာ ႀကံဳလာရင္ ဘာအသည္ ညာအသည္ လိုလိုေရာခ်ၿပီး ေျပာလို႔ရေအာင္ ဓာတ္ခဲနဲ႔ ေလာ္တစ္ခု ေျခေထာက္မွာ ႀကိဳးသိုင္း၊ လက္ေမာင္းမွာ ဘက္မွန္ ခါးၾကားမွာေလာ္။
အိုေက …
လာစမ္းဟဲ့ ဆိုင္းလန္႔ … က်ဳပ္ျပင္ဆင္လာတာကို ၾကည့္ၿပီး ငတိမသိပ္သေဘာက်သြားတယ္။
“ကိုႀကီးက သိပ္ေတာ္တာ ပဲဲ ေလာ္ကိုေတာ့ သိပ္မလိုရင္မသံုးနဲ႔ေနာ္။ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ပဲဲေျပာ”
“ဟုတ္”
က်ဳပ္က အေရွ႕က ေလွ်ာက္ တယ္။ က်ဳပ္ခ်စ္သူေလးက က်ဳပ္အေနာက္ ဝါးတစ္႐ိုက္အ ကြာကေန ခါးေလာက္ဆံပင္ ေလးကို ယိမ္းႏြဲ႕ၿပီး အိေျႏၵေလးနဲ႔ လိုက္ေလ်ွာက္တယ္။ မ်က္ႏွာေလး ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဘက္မွန္ထဲ လွစ္ခနဲ ၾကည့္လိုက္ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္လာရင္ ေလာ္ခလုတ္ေလးဖြင့္ၿပီး အသံေသးအသံေၾကာင္နဲ႔။
“ဆံပင္အတိုေတြ ဝယ္တယ္။ ဆံပင္အကြ်တ္ေတြ ဝယ္တယ္။ ဆံပင္အရွည္ေတြ ခ်စ္တယ္ ဟီဟိ”
“ဟယ္”
“မီးျခစ္ ဂတ္စ္ထည့္တယ္၊ မီးဂတ္စ္ ဒဲ့ခ်စ္တယ္ အဟိ”
“အို”
သူ႔ခမ်ာ မ်က္ႏွာေလးငံု႔လို႔ အင္းေလ ရွက္ရွာမွာေပါ့။ က်ဳပ္ေအာ္တာတစ္လမ္းလံုး ၾကားေနရ တာကိုး။
ခဏၾကာေတာ့ ငတိမ အေနာက္ကေန ဖုန္းဆက္လာ တယ္။
“ကိုႀကီး ေအးေဆးဆိုင္ ထိုင္ ရေအာင္”
ေရြ႕ … နိပ္ဟ။
အဆင့္ေတာ့ တက္လာၿပီ။
“ဘယ္ဆိုင္ထိုင္ခ်င္လဲ ”
“ထိုင္ေနက် အေအးဆိုင္ ရွိတယ္။ ဆိုင္နာမည္ေတာ့ မသိဘူး”
“အင္း”
“ဆိုင္လိပ္စာလည္း မမွတ္မိ ဘူး”
“ဟင္”
“ဒါေပမဲ့ သြားတတ္တယ္”
“ဒါဆိုအေရွ႕က သြားေလ”
“အာမရပါဘူး ကိုႀကီးပဲဲ အေရွ႕က သြားပါ မီး အေနာက္က ထိန္းေပးမယ္”
“ေၾသာ္ ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ လား”
“မဟုတ္ပါဘူး ေဘကုန္တာ ေပါ့
ဒါနဲ႔ ထိန္းမွာ …”
“ဟာ လခြမ္း”
ျခင္ေထာင္ေထာင္ရင္ သံုးတဲ့ ႏိုင္လြန္ႀကိဳး အေခြႀကီး။
“ဒီႀကိဳးႏွစ္စလာယူ ၿပီးရင္ခါးဟိုဘက္ ဒီဘက္ကခါးပတ္ကြင္း ေတြထဲ ထည့္လွ်ဳိထားလိုက္။ ဘယ္ေကြ႕ရမယ္ဆို ဘယ္ႀကိဳးကို ဆြဲ မယ္၊ ညာေကြ႕ရမယ္ဆို ညာႀကိဳးကို ဆြဲမယ္”
“လည္ပင္းမွာ တစ္ႀကိဳး ပတ္ေပးရအံုးမလား”
“အင္း … ထားလိုက္ပါ လည္ပင္းေတာ့ မပတ္ပါနဲ႔။ လည္ပင္းအစ္ေနပါအံုးမယ္”
ရြဲ႕ေျပာတာဟဲ႔ … မသာမရဲ႕။
က်ဳပ္အေနာက္ကေန ႀကိဳးနဲ႔လွမ္းထိန္းတယ္ မသိရင္ ေခြး ေက်ာင္းေနသလိုႀကီးဗ်ာ။ ေသာက္က်ဳိးနည္း ဆိုင္းလန္႔ပါ။ အေအးဆိုင္ ေရာက္ေတာ့ ငတိမ ဖုန္းက ထျမည္လာတယ္။
“ဟာ အေဖဆက္တာ ကိုႀကီး အေအးမေသာက္နဲ႔အံုး။ အသံဝင္သြားလိမ့္မယ္”
လခြမ္း … ပါးစပ္ထဲက တစ္ငံုကို မ်ဳိခ်ရမလိုလို ျပန္ေထြး ထည့္ရမလိုလို ျဖစ္သြားတယ္။ ဆိုင္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ တိတ္တာ လူကိုမရွိဘူး။ ဆိုင္ေရွ႕မွာ အိပ္ေနတဲ့ ေခြးတစ္အုပ္ပဲ ရွိတယ္။
ျပန္ေထြးထည့္လိုက္ရင္ အသံက်ိန္းေသထြက္မွာပဲ မသိမသာ မ်ဳိခ်ၾကည့္တယ္။ အသံမဆို စေလာက္ကေလးေတာ့ ထြက္လာတယ္။ ငတိမက ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လက္ညႇိဳးတင္ၿပီး ႐ွဴးခနဲ လုပ္ျပတယ္။ သူေလေၾကာရွည္ေန သေလာက္ ငံုထားဖို႔က် အဆင္မေျပဘူးေလ။ ဒီတခါ တစ္ဘရိတ္ထဲ မ်ဳိခ်လိုက္တယ္။
“ဂလု”
“အဟု အဟု အဟု”
“ဟာ တိတ္တိတ္ေနပါဆိုမွ …ဘာမွ မဟုတ္ဘူးအေဖ၊ ေခြးေဟာင္တာ”
“ဟယ္ … အဟု အဟု”
သီးေနတာကလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပီး ငတိမက လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔တစ္ခုခုလွမ္းေျပာတယ္။
“အဟု သီးသြားတာပါဟ အဟု ၿပီးၿပီရၿပီ”
“ဟာမရပ္ပါနဲ႔ ဆို ဆက္ေဟာင္ ဆက္ေဟာင္”
“ဟင္”
“သမီး မလိမ္ပါဘူးအေဖရဲ႕ တကယ္ ေခြးေဟာင္တာပါ။ သမီး စပီကာဖြင့္ျပမယ္ နားေထာင္ၾကည့္ေနာ္”
က်ဳပ္လဲ ေယာင္ေတာင္ ေပါင္ေတာင္နဲ႔ ဆက္ေဟာင္ ရတာေပါ့။
ဆိုင္ေရွ႕က ေခြးေတြကလည္း တေပ်ာ္တပါးႀကီး လိုက္ေဟာင္ၾက အူၾကတာေပါ့။ က်ဳပ္လည္း စိတ္ေတြပါၿပီး အားရပါးရ ငယ္သံပါေအာင္ အူလိုက္တယ္။
“ကဲဟယ္ တြဲခ်င္အံုးဟဲ့ ဆိုင္းလန္႔ အုဝုဝူး …”
“ေၾသာ္ တကယ့္ ေခြးအစစ္ပဲ”
ဒီေတာ့မွ ဘိုးေတာ္လဲယံုၿပီး ဖုန္းခ်ေတာ့တယ္။ ႀကိဳးသိုင္း ဖိနပ္စီးၿပီး ဘက္မွန္ႏွစ္ေခ်ာင္း လက္မွာထိုး ေလာ္တစ္ခုနဲ႔ ေခြးလို အူေနတာေတြ႕ရင္ မအံ့ၾသနဲ႔။ အဲ့ဒါအ႐ူးမဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္ပဲ …။ ။
“အဟိခိ”
ခ်စ္သလားဆိုတာက စာနဲ႔ ခ်က္တာ။ အဟိခိ ဆိုတာက အျပင္မွာ ဆတ္စလူးထၿပီး ပါးစပ္ေပါက္ က လွ်ံထြက္လာတဲ့ ဆတ္စလူးသံ။
ငတိမေလးက စာျပန္႐ိုက္ေနတယ္။ ရည္းစားလက္မဲ့ျဖစ္က တည္းက ကညဳေနတာ ၾကာေပါ့။
ဟိုလူ႔ ရႏိုးႏိုး ဒီလူ႔ရႏိုးႏိုးနဲ႔ ပတ္ဖြန္ေနရာကေန ဒီဟာမေလး က်ေတာ့ မအူမလည္ေလး၊ ကိုယ္ကလည္း မလည္႐ႈပ္ဆိုေတာ့ ကြက္တိေပါ့။
အသက္ကလည္း ခ်ာတိတ္မက ၂ဝ ေပ်ာ့ေပ်ာ့။ ကိုယ္ေတြကလည္း ခုထိ ႏုတုန္း ပ်ဳိတုန္းေက်ာင္း တက္တုန္းေလ။
ရြယ္တူေတြက အလုပ္ေတြဝင္ ဆရာေတြျပန္ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုေပ မယ့္ လုပ္ငန္း experience ကထင္သေလာက္ မရွိၾကဘူး။ ကိုယ္ေတြက် ေက်ာင္းမွာခ်ည္းပဲ အေတြ႕အႀကံဳ experience က ၇ ႏွစ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ အလုပ္ဝင္ရင္ မ်က္ႏွာပန္း လွလိုက္မယ့္ ျဖစ္ ခ်င္း။
“အဟိ”
အခုလဲ ရည္းစားတစ္ေယာက္ ရလုဆဲဆဲ … ဘဝက ေက်နပ္ စရာေတြ အျပည့္ အဟက္။
“ဟုတ္ ကိုႀကီး”
“ဟယ္ ခ်စ္ ခ်စ္တယ္လား”
“ဟုတ္”
“အျပင္က မ်က္ခြက္ျမင္ၿပီး စိတ္မေျပာင္းရဘူးေနာ္”
“ကိုႀကီးက သမီးခ်စ္တာကို မယံုတာလား”
“အာမဟုတ္ …”
“နက္ျဖန္ ေတြ႕မယ္”
“ဟယ္”နိပ္ပဟ … တကယ္လဲေတြ႕ ေကာ ဘယ္ကဘယ္လို စေျပာရမယ္မွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ဖြန္ေၾကာင္တုန္းကသာ လွ်ာ႐ိုးမရွိ၊ မ်က္ႏွာ႐ူးႀကီးတမနဲ႔ လွိမ့္ပစ္ခဲ့တဲ့ ေတာ္ကီေတြ အခုက် တူတူေရဝါး ျဖစ္ကုန္ၿပီ။
“ဘယ္ … ဘယ္ကိုသြားရမလဲ ဟင္ အခုက”
“သင္တန္း”
“ေၾသာ္”
စကားသံက တိတ္သြားျပန္ ေရာ။
“ဟိိုေလ facebook မွာ RS တင္ၾကမလား အဟိခိ …”
အရင္တစ္ေယာက္နဲ႔ က လည္း တင္ခဲ႔တာကိုး။ အခုက် relationship မွာ single ဆိုတာႀကီးကိုက ရည္းစားမဲ့ ေယာက်ာ္းေရ နည္းငါးလို၊ ပါစင္ဂ်ာမရတဲ့ ဆိုက္ကားလို၊ အေျခာက္မရဲ႕ ဘယာစီယာလို ဟာတာတာနဲ႔ ဘက္ပဲ့လြန္းတယ္ မဟုတ္ဘူး လား။
“မရပါဘူး”
“အု”
ငတိမက သူ႔လက္ ဘုတိုေလးငါးေခ်ာင္းနဲ႔ ကာျပၿပီး ျငင္းတယ္။
“အေကာင့္ထဲမွာ အမ်ဳိးေတြရွိတယ္”
“ေၾသာ္ ”
က်ဳပ္ကလဲ လ်င္တယ္။ ေဘးခ်င္းယွဥ္ေလွ်ာက္ ေနတာဆိုေတာ့ သူလက္ျပန္အခ် အဲ့ဒီ ဘုတိုေလးငါးေခ်ာင္းကို က်ဳပ္လက္ၾကမ္း ၾကမ္း ျပားျပားႀကီးနဲ႔ ဖတ္ခနဲငံုၿပီး ကိုင္လိုက္တယ္။
“ဟာ … ကိုႀကီး ဘာလုပ္ တာလဲ၊ လႊတ္ဗ်ာ … လႊတ္ေပး”
အေၾကာက္အကန္ကို ႐ုန္းထြက္သြားတာ။
“ညည္းနဲ႔ငါနဲ႔က ရည္းစားေတြေနာ္ ကေလးမ”
“ဒီလမ္းထဲမွာ အမ်ဳိးေတြရွိ တယ္”
ေတာက္ …
လာျပန္ၿပီ ဒီေသာက္ အမ်ဳိး ေတြ။
“ကဲေျပာ … ဘယ္တိုက္လဲ ဘယ္အခန္း လဲ”
“အေပၚဘေလာက္””ေၾသာ္ … အေပၚဘေလာက္ မွာေနတဲ႔ နင့္အမ်ဳိးေတြက အလယ္ဘေလာက္ကို ေက်ာ္ၿပီး ေအာက္ဘေလာက္မွာ နင္နဲ႔ငါ လက္ကိုင္တာကို လွမ္းျမင္မယ္ ေပါ့။ ေၾသာ္ … ေအး …”
တိုက္ေခါင္မိုးေပၚတက္ၿပီး
စႏိုက္ပါနဲ႔ လွမ္းခ်ိန္ထား ရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့ ေလ။
“ေျပာမရဘူးေလ ကိုႀကီးရဲ႕
သြားရင္းလာရင္း ဘြားခနဲ ပက္ပင္းတိုးရင္ မီးပဲအဆူခံရမွာဗ်”
ငတိမ ၾကည့္ရတာလည္း တကယ္ေၾကာက္ေနတဲ့ပံု။ မ်က္ရည္ေလးဝဲလို႔။
“ဟူး … ကဲေျပာ … ဒါဆို
ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဘယ္လိုႏွစ္ပါးသြား ၾကမလဲ”
“ဆိုင္းလန္႔တြဲမွာေလ”
“ဟမ္ ဘာႀကီး …”
“ကိုႀကီးကလည္း ပိန္းပါ့။
silent ဆိုတာက ဘယ္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးဘဲ တိတ္တိ္တ္ပုန္းတြဲတာ ”
“ဟယ္ ကီပင္လိုေပါ့ … ေၾသာ္” တိတ္တိတ္ပုန္းမယားတို႔ တိတ္တိတ္ပုန္းလင္တို႔ပဲ ၾကားဖူးပါတယ္။
သူတို႔ေခတ္က်မွ တိတ္တိတ္ပုန္းရည္းစားတဲ့။ တိတ္တိတ္ပုန္း ႀကိဳက္၊ တိတ္တိတ္ပုန္းတြဲ၊ တိတ္တိတ္ပုန္း ျပႆနာတက္လည္း တိတ္တိတ္ပုန္း အသည္းကြဲ႐ံုပဲ ႐ုပ္မပ်က္ေတာ့ဘူး။
အလဲ႔ … နိပ္ဟ။
“ငါမွ silent မတြဲဖူးတာ”
“မီးသင္ေပးမယ္ေလ မီးကsilent ပဲဲတြဲတာ ကိုႀကီး အရင္က ရည္းစား ၂၃ ဆက္စလံုး silent ပဲ”
“၂၃ ေယာက္လို႔ ေျပာစမ္းပါ ဟယ္”
“ကိုႀကီးက ၂၄ ဆက္ေျမာက္ ရည္းစား …”
“အုမ္”
“ေဖေဖက မွာထားတယ္ေလ ဘာသံညာသံ မၾကားခ်င္ဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဘာအသံမွ မထြက္ ေအာင္ silent ပဲဲထားတာ ဟီဟီဟီ …”
“ဟင္ … ေၾသာ္”
သမီး အလိမၼာေလး။
“ကဲ ဟုတ္ပါၿပီ … အဲ့ဒီစိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္ ဆိုတာႀကီးတြဲ ပါၿပီတဲ႔”
“ဆိုင္းလန္႔ ပါ”
“ငါကဘာေတြ လုိက္နာရမွာ လဲ”
“နာမည္ကိုက silent ေလ၊ ဘာအသံမွ မထြက္တာ အ ေကာင္းဆံုးပဲ”
“ဟယ္ … စကားမေျပာရေတာ့ ဘူးလား”
“လူလစ္ရင္ ေျပာေပါ့”
“ေၾသာ္”
“ဘယ္လိုမွ မေအာက္ေမ့နဲ႔ ေနာ္ ကိုႀကီး ကိုႀကီးက ခုမွ silent စတြဲမွာဆိုေတာ့ silent သက္ႏုေသးတယ္ေလ”
“ေၾသာ္ အင္းေပါ့”
“မီးဆရာလုပ္တာ မဟုတ္ဘူး ေနာ္ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေလးေတြ ေျပာျပခ်င္လို႔”
“ေျပာၾကည့္”
“လမ္းထဲမွာ လက္ကိုင္လို႔ မရတာေတာ့ ကိုႀကီး သိၿပီးသား ပါ”
“ေအး သိတယ္ ၿပီးေတာ့ေကာ …”
“လူစည္တဲ့ ေနရာေတြဆို ကိုႀကီးက အေရွ႕က ေလွ်ာက္ မီးက မသိမသာအေနာက္က လိုက္မယ္”
“ဟယ္ ဘာျဖစ္လို႔ ”
“လူအုပ္ထဲ အမ်ဳိးတစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိေနရင္ မီး ေသၿပီေလ”
ေပါလိုက္တဲ့ အမ်ဳိး … လက္ညိႇဳးထိုးမလြဲကို ရွိေနေတာ့တာပဲ။
“နင္အေရွ႕က ေလွ်ာက္ေတာ့ ပိုမေကာင္းဘူးလား။ နင့္ကိုတျခားအေကာင္ေတြ စတာေနာက္တာ ဆို ငါျမင္ေနေတာ့ နည္းနည္း ဟန္႔လို႔ရတာေပါ့”
“အာ … မရဘူး ကိုႀကီး မရဘူး။ အမ်ဳိး တစ္ေယာက္ေယာက္က ေတြ႕သြားၿပီး …”
လာျပန္ၿပီ ဒီေသာက္မ်ဳိး။ … “မီး ေနာက္က ဘယ္ကေလ ကေခ်ေကာင္ ပါလာတာလဲဆို မီးေသၿပီ”
“အုမ္”
“ေနာက္ၿပီး ဒီဖိနပ္ေတြ စီးလို႔ မရဘူး ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္တစ္ရံဝယ္စီးလိုက္”
“ဟင္ ဘာဘာဆိုင္ …”
“အိမ္က ဖုန္းဆက္ရင္ ေျခသံက ႏွစ္ထပ္ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္ဆို အသံမထြက္ဘူး ေလ”
“ေၾသာ္ ေအးေအးေအး … ေအးဟုတ္ၿပီ ေအးေပါ့ ေအး … အိမ္း silent ေပကိုး ေအးေအး”
က်ဳပ္၏ ပံုကို ႐ူပါ မိတ္ေဆြ … silent ရည္းစားနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ silent ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာအျပည့္ ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္ ေမာ္ဒန္စိမ္းေရာင္ကို ကေလးလိုလို ေခြးလိုလို စြပ္ထားတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ က်ဳပ္ကဝါး တစ္႐ိုက္စာေလာက္ ခြာေလွ်ာက္ ရမွာေလ။ အဲ့သည္ေတာ့ သူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ ျမင္ေနဖို႔လို တယ္။
လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္မွာ ဆိုင္ကယ္က ျဖဳတ္ထားတဲ့ ဘက္မွန္ ႏွစ္ ေခ်ာင္းကို အဝတ္နဲ႔ တြဲပတ္ ထားတယ္။
မျဖစ္မေန ေျပာစရာ ႀကံဳလာရင္ ဘာအသည္ ညာအသည္ လိုလိုေရာခ်ၿပီး ေျပာလို႔ရေအာင္ ဓာတ္ခဲနဲ႔ ေလာ္တစ္ခု ေျခေထာက္မွာ ႀကိဳးသိုင္း၊ လက္ေမာင္းမွာ ဘက္မွန္ ခါးၾကားမွာေလာ္။
အိုေက …
လာစမ္းဟဲ့ ဆိုင္းလန္႔ … က်ဳပ္ျပင္ဆင္လာတာကို ၾကည့္ၿပီး ငတိမသိပ္သေဘာက်သြားတယ္။
“ကိုႀကီးက သိပ္ေတာ္တာ ပဲဲ ေလာ္ကိုေတာ့ သိပ္မလိုရင္မသံုးနဲ႔ေနာ္။ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ပဲဲေျပာ”
“ဟုတ္”
က်ဳပ္က အေရွ႕က ေလွ်ာက္ တယ္။ က်ဳပ္ခ်စ္သူေလးက က်ဳပ္အေနာက္ ဝါးတစ္႐ိုက္အ ကြာကေန ခါးေလာက္ဆံပင္ ေလးကို ယိမ္းႏြဲ႕ၿပီး အိေျႏၵေလးနဲ႔ လိုက္ေလ်ွာက္တယ္။ မ်က္ႏွာေလး ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဘက္မွန္ထဲ လွစ္ခနဲ ၾကည့္လိုက္ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္လာရင္ ေလာ္ခလုတ္ေလးဖြင့္ၿပီး အသံေသးအသံေၾကာင္နဲ႔။
“ဆံပင္အတိုေတြ ဝယ္တယ္။ ဆံပင္အကြ်တ္ေတြ ဝယ္တယ္။ ဆံပင္အရွည္ေတြ ခ်စ္တယ္ ဟီဟိ”
“ဟယ္”
“မီးျခစ္ ဂတ္စ္ထည့္တယ္၊ မီးဂတ္စ္ ဒဲ့ခ်စ္တယ္ အဟိ”
“အို”
သူ႔ခမ်ာ မ်က္ႏွာေလးငံု႔လို႔ အင္းေလ ရွက္ရွာမွာေပါ့။ က်ဳပ္ေအာ္တာတစ္လမ္းလံုး ၾကားေနရ တာကိုး။
ခဏၾကာေတာ့ ငတိမ အေနာက္ကေန ဖုန္းဆက္လာ တယ္။
“ကိုႀကီး ေအးေဆးဆိုင္ ထိုင္ ရေအာင္”
ေရြ႕ … နိပ္ဟ။
အဆင့္ေတာ့ တက္လာၿပီ။
“ဘယ္ဆိုင္ထိုင္ခ်င္လဲ ”
“ထိုင္ေနက် အေအးဆိုင္ ရွိတယ္။ ဆိုင္နာမည္ေတာ့ မသိဘူး”
“အင္း”
“ဆိုင္လိပ္စာလည္း မမွတ္မိ ဘူး”
“ဟင္”
“ဒါေပမဲ့ သြားတတ္တယ္”
“ဒါဆိုအေရွ႕က သြားေလ”
“အာမရပါဘူး ကိုႀကီးပဲဲ အေရွ႕က သြားပါ မီး အေနာက္က ထိန္းေပးမယ္”
“ေၾသာ္ ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ လား”
“မဟုတ္ပါဘူး ေဘကုန္တာ ေပါ့
ဒါနဲ႔ ထိန္းမွာ …”
“ဟာ လခြမ္း”
ျခင္ေထာင္ေထာင္ရင္ သံုးတဲ့ ႏိုင္လြန္ႀကိဳး အေခြႀကီး။
“ဒီႀကိဳးႏွစ္စလာယူ ၿပီးရင္ခါးဟိုဘက္ ဒီဘက္ကခါးပတ္ကြင္း ေတြထဲ ထည့္လွ်ဳိထားလိုက္။ ဘယ္ေကြ႕ရမယ္ဆို ဘယ္ႀကိဳးကို ဆြဲ မယ္၊ ညာေကြ႕ရမယ္ဆို ညာႀကိဳးကို ဆြဲမယ္”
“လည္ပင္းမွာ တစ္ႀကိဳး ပတ္ေပးရအံုးမလား”
“အင္း … ထားလိုက္ပါ လည္ပင္းေတာ့ မပတ္ပါနဲ႔။ လည္ပင္းအစ္ေနပါအံုးမယ္”
ရြဲ႕ေျပာတာဟဲ႔ … မသာမရဲ႕။
က်ဳပ္အေနာက္ကေန ႀကိဳးနဲ႔လွမ္းထိန္းတယ္ မသိရင္ ေခြး ေက်ာင္းေနသလိုႀကီးဗ်ာ။ ေသာက္က်ဳိးနည္း ဆိုင္းလန္႔ပါ။ အေအးဆိုင္ ေရာက္ေတာ့ ငတိမ ဖုန္းက ထျမည္လာတယ္။
“ဟာ အေဖဆက္တာ ကိုႀကီး အေအးမေသာက္နဲ႔အံုး။ အသံဝင္သြားလိမ့္မယ္”
လခြမ္း … ပါးစပ္ထဲက တစ္ငံုကို မ်ဳိခ်ရမလိုလို ျပန္ေထြး ထည့္ရမလိုလို ျဖစ္သြားတယ္။ ဆိုင္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ တိတ္တာ လူကိုမရွိဘူး။ ဆိုင္ေရွ႕မွာ အိပ္ေနတဲ့ ေခြးတစ္အုပ္ပဲ ရွိတယ္။
ျပန္ေထြးထည့္လိုက္ရင္ အသံက်ိန္းေသထြက္မွာပဲ မသိမသာ မ်ဳိခ်ၾကည့္တယ္။ အသံမဆို စေလာက္ကေလးေတာ့ ထြက္လာတယ္။ ငတိမက ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လက္ညႇိဳးတင္ၿပီး ႐ွဴးခနဲ လုပ္ျပတယ္။ သူေလေၾကာရွည္ေန သေလာက္ ငံုထားဖို႔က် အဆင္မေျပဘူးေလ။ ဒီတခါ တစ္ဘရိတ္ထဲ မ်ဳိခ်လိုက္တယ္။
“ဂလု”
“အဟု အဟု အဟု”
“ဟာ တိတ္တိတ္ေနပါဆိုမွ …ဘာမွ မဟုတ္ဘူးအေဖ၊ ေခြးေဟာင္တာ”
“ဟယ္ … အဟု အဟု”
သီးေနတာကလဲ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပီး ငတိမက လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔တစ္ခုခုလွမ္းေျပာတယ္။
“အဟု သီးသြားတာပါဟ အဟု ၿပီးၿပီရၿပီ”
“ဟာမရပ္ပါနဲ႔ ဆို ဆက္ေဟာင္ ဆက္ေဟာင္”
“ဟင္”
“သမီး မလိမ္ပါဘူးအေဖရဲ႕ တကယ္ ေခြးေဟာင္တာပါ။ သမီး စပီကာဖြင့္ျပမယ္ နားေထာင္ၾကည့္ေနာ္”
က်ဳပ္လဲ ေယာင္ေတာင္ ေပါင္ေတာင္နဲ႔ ဆက္ေဟာင္ ရတာေပါ့။
ဆိုင္ေရွ႕က ေခြးေတြကလည္း တေပ်ာ္တပါးႀကီး လိုက္ေဟာင္ၾက အူၾကတာေပါ့။ က်ဳပ္လည္း စိတ္ေတြပါၿပီး အားရပါးရ ငယ္သံပါေအာင္ အူလိုက္တယ္။
“ကဲဟယ္ တြဲခ်င္အံုးဟဲ့ ဆိုင္းလန္႔ အုဝုဝူး …”
“ေၾသာ္ တကယ့္ ေခြးအစစ္ပဲ”
ဒီေတာ့မွ ဘိုးေတာ္လဲယံုၿပီး ဖုန္းခ်ေတာ့တယ္။ ႀကိဳးသိုင္း ဖိနပ္စီးၿပီး ဘက္မွန္ႏွစ္ေခ်ာင္း လက္မွာထိုး ေလာ္တစ္ခုနဲ႔ ေခြးလို အူေနတာေတြ႕ရင္ မအံ့ၾသနဲ႔။ အဲ့ဒါအ႐ူးမဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္ပဲ …။ ။
